گره نیروی کار در ایران

همواره مباحث مربوط به ایجاد اشتغال و رفع بیکاری، به عنوان یکی از مهم­ترین نیازهای هر جامعه­ای، مورد توجه و مطالعه صاحب­نظران اقتصادی بوده است. به علاوه، بیکاری به عنوان یک پدیده مخرب اقتصادی، اجتماعی و سیاسی،یکی از دغدغه­های اصلی دولت­ها محسوب می­شود؛ که رفع آن به عنوان یکی از وظایف اصلی و اولیه بر عهده آنها است.  برای مبارزه با بیکاری و حل مسئله اشتغال باید ابتدا کانال­هایی که به افزایش بیکاری و یا بوجود آمدن گره در بازار کار ختم می­شوند را شناسایی کرد. این مقاله کوششی است جهت شناسایی شوک­هایی که منجربه بوجودآمدن گره در بازار نیروی کار وافزایش بیکاری در ایران می­شوند. بدین منظور از تحلیل سری های زمانی مبتنی بر الگوی  var و روابط هم انباشته کننده استفاده شده است. برای تخمین مدل از داده­های سالانه دوره زمانی  1344-1389 استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می­دهد که افزایش درآمدهای نفتی، کسری بودجه دولت وافزایش نقدینگی موجب بوجود آمدن گره در بازار کار شده و بیکاری را افزایش می­دهند؛ اما  افزایش حجم سرمایه باعث کاهش بیکاری می­شودودر جهت رفع این گره عمل می­کند.